یک هدیه، یک خواهش و یک دنیا خجالت
عسل پهلوان
سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
در غروب یک روز بارانی ، غرق در تفکرات خود و در فریادهای پرهیبت جوانان ایران: «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم»! و خجل از فداکاری هایشان. در وجود خود غوغایی داشتم. فضای وجودم پر شده بود از فریاد دختران و زنان قهرمانی همچون: نسرین ستوده، نازنین خسروانی، مهدیه گلرو، بهاره هدایت، نرگس محمدی و شبنم مددزاده.
زنانی که رستم گونه به جنگ (دیوان افسانه ای) ـ دیوان حاکم بر کشورمان ـ رفته بودند تا جام آزادی را به ملت ایران هدیه کنند .
زنانی پرتوان و خستگی ناپذیر همچون : شیوا نظر آهاری، هنگامه شهیدی، محبوبه کرمی، فاطمه مسجدی. زنانی که با حرکت، فریاد و رفتار خود به ملت ایران پیام می دادند که «جام جم آزادی» تنها به همت خود ما به دست می آید و جز ملت ما هیچ نیروی بیگانه ای نمی تواند این دیوان بد گوهر را به بند بکشد.
خجلم از روی این زنان، این فرشتگان با آن نیروی جادویی که به سنگر ظالمان چگونه بی پروا می تاختند.
..................................................................................................................................
صدای غربت زده خود و صدای هفته نامه «فردوسی امروز» را به دختران و زنان مبارز ایران هدیه می کنم که در بیش از 40 هفته ای که از عمر «فردوسی امروز» می گذرد همگام با پدر عزیزم و همسنگر با گروههای دیگر از نویسندگان آزادی خواه و وطن پرست ـ به بیگانگان پیام دادیم: «اوباما، اوباما، با اونایی یا با ما؟»
اعلام کردیم: «ملت می غرد، ذلت نمی پذیرد!» از «ارزانی جان و گرانی نان!» گفتیم و با قلم فریاد زدیم: «زندان ها را قفل بشکنید!» و «رژیم زن ستیز» را نشانه گرفتیم و امروز در نوروز و آستانه سال جدید ، تمنا دارم خالصانه و مخلصانه به نهضت و جنبش زنان ایران بپیوندید. به یاری این شیرزنان بپاخیزید.
این زنان، در واقع، «کاوه»های زمانه اند و با یاری از نیمی از اجتماع خود، با حضور همگی مان ضحاک را در بند کشیم و نور آزادی و رستگاری را در سرزمین ایران تابان سازیم.
دل مبارزان تنها با آتش وطن پرستی هموطنان گرم می شود و فداکاری و مبارزه پی گیر مبارزان، تنها با کمک فرد فرد همه ملت ایران به ثمر می رسد و خواهش دارم ـ این بار باز هم خالصانه و مخلصانه ـ که ما هفته نامه «فردوسی امروز» را با امید به وطن دوستان و آزادی خواهان پایه گذاری کردیم و پرچم «آزادی عقاید» را در دفتر 2 اتاقه ی خود در اهتزاز درآوردیم و از هر عقیده ای که به تفرقه و نفاق و عداوت و کینه میان هموطنان بیانجامد، پرهیز کردیم. با این حال به کمک شما، یاری شما، لطف شما، این که خواننده ما باشید، احتیاج داریم. به یاری ما بیایید تا سخن را به گوش شما و دیگر اندیشمندان برسانیم.
در آغاز سال نو درود می گویم به زنان ایران زمین که امید به آزادی را با ما در سال جدید همسفر کردند و همینطور تبریکی دارم به همه شما عزیزان و هموطنان.
سال نو مبارک ، هر روزتان نو پیروز.
No comments:
Post a Comment