فرماندهان سپاه پاسداران تمام ثروت ملی را بلعیده اند.

انگارمملکت را پشت قباله شوهر ننه فرماندهان سپاه انداخته اند

کار امسال و چارسال پارسال پیش ترها نیست، از همان زمان که نطفه حرامزاده «شبه نظامی ها»به اسم «پاسداران» در«زایشگاه های انقلاب» به اسم «کمیته» - پا به عرصه سرزمین کوروش و داریوش گذاشت – همیشه یک دهان باز برای خوردن ، یک طمع گل و گشاد برای بلعیدن و یک دست دراز برای ربودن ثروت مملکت داشته است و ژ3 به دستش داده اند تا ازهیچ گونه تجاوزی ، کم و کسری نداشته باشد و تازه هفته گذشته حجت الاسلام مهدی کروبی سرو صدا راه انداخته که تمام منابع و ثروت و امکانات و امتیازات کشور را به طور انحصاری در اختیار سپاه (در واقع فرماندهان «خودی» سپاه پاسداران) و هم چنین «توله»های آن «بسیجی»ها گذاشته شده است. یعنی: آنجا که عیان است چه حاجت به بیان است! که در مورد افشاگری دیرهنگام حاج آقا کروبی هم باید گقت: از کرامات شیخ ما اینست / شیره را خورد و گفت شیرین است /.

از کرامات شیخ ما چه عجب / پنجه را باز کرد و گفت: وجب! /.

در قانون اساسی رژیم (که تمام متحدین و متفقین در انقلاب / کودتایی 57 مشارکت داشتند) وظایف مهمی نیز به عهده سپاه پاسداران انقلاب محول شد (در اصل آن را به عنوان یک رکن اساسی نظام پذیرفته اند نه این که به صورت «کمیته ها» موقتی باشد). از جمله این وظایف: «حفظ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ، مقابله با ضد انقلاب و پس از آن صدور انقلاب اسلامی به سایر کشورهای جهان » دم دست ترین آنها کشورهای اسلامی همسایه – است.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی «مقابله، با ضد انقلاب و هم چنین حفظ حکومت» را از همان عصر 22 بهمن تا یوم حاضر با تصرف املاک و اموال و خانه ها و منازل و محل کار افراد و سپس با تیرباران، به دار آویختن، سر به نیست کردن، کشتار جمعی و به قتل رساندن و کشتن بیش از صد هزار تن از افرادی (که آنها را وابسته به نظام گذشته ، مخالف رژیم حاکم و سیستم حکومت آخوندی می دانسته) ادامه داده و توانسته حکومت جهل و جنون و خون را تا به امروز حفظ کند، غنائم انقلابی خویش را هم به فراخور رذالت یا جنایت های خود بگیرد.

بابت صدور انقلاب به خارج از کشور – بودجه کلانی برای اعمال تروریستی در نظر گرفته شده بود که در همه این سال ها سپاه دست به بمب گذاری ، انفجار، اقدام به شورش و ترتیب دادن کودتا در کشورهای مسلمان و همسایه کرد و هم چنین دست به ترور بیش از 300 نفر از مخالفان سیاسی رژیم در خارج از کشور زد و در همین حال عملیات تروریستی در پایگاه های تفنگداران امریکایی در بیروت و عربستان و سربازان فرانسوی در لبنان، انفجار در مرکز فرهنگی سفارت اسراییل در بوئنوس آیرس (آرژانتین) و چند سفارتخانه خارجی دیگر. و یک هواپیما مسافربری (پان آمریکن) را انجام داده است.

در همه این اقدامات اعضای «سازمان آزادیبخش انقلاب اسلامی » - که در تهران تأسیس و با یارگیری اراذل و اوباش و لات و لوت های تمام کشور های اسلامی و عربی، سالیان سال در کشورمان پرواربندی شده بودند – مشارکت داشته اند، اما گویا چندی است که بالکل تمام عملیات تروریستی را به این نهضت اراذل و اوباش اسلامی سپرده اند تا در گیر و دار مناقشات فعلی بین المللی (از جمله خریدهای پنهانی برای مراکز اتمی) با گیر و گرفتار شدن اعضای سپاه پاسداران و ماموران امنیتی و اطلاعاتی – اتهامات دیگری به جرائم گذشته آنان افزوده نشود.

اما در مقابل توقف مشارکت سپاه پاسداران در عملیات ترور ، انفجار و بمب گذاری و آدم ربایی می بینیم که چندین سالی است که منابع مالی و اقتصادی و تجاری، صنعتی و ساختمانی و پیمانکاری و مناقصه ها را، جایگزین وظایف قبلی سپاه کرده اند (در واقع به عنوان نوعی پاداش).

این چپاول تدریجی فرماندهان ویژه ی سپاه پاسداران انقلاب از زمانی رسمیت بیشتری پیدا کرد که هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور شد و پرداختن «باج» سپاه پاسداران را - به عنوان این که سپاه پاسداران باید«خودکفا» شود – این نان را توی سفره آنها گذاشت تا دیگر دست به دله دزدی نزنند و طمع به مال و منال و املاک و اموال مردم نداشته باشند و ناخنک به بودجه های علنی و دولتی بزند: تره خریدند که قاتق نان مردم باشد و حالا قاتل جان جماعت شده است.

سپاه پاسداران در جنگ 8 ساله با عراق با آن همه تجهیزات و امکانات جنگی و بودجه کلان ، در حالی که مثل ریگ بیابان نیروی انسانی در اختیار داشت (تحت فرماندهی کل سردار محسن رضایی) شکست مفتضحانه ای خورد و نامبرده گریه کنان خود را به جلوی دوربین تلویزیون جمهوری اسلامی رساند و شکست در جنگ با عراق را اقرار کرد و آتش بس را به صورت جام زهری به دست بی برکت امام گذاشت و معلوم شد که کاسه زهر سرکشیدن - گرچه برای امام تلخ بود ه است – ولی کام فرماندهان سپاه و بسیج را شیرین کرده است.

بدین ترتیب پس از جنگ هر کسب و کاری ، سود فراوان داشت، هر معاملاتی (مثل واردات غیر قانونی اجناس و کالا بدون حقوق گمرکی از بنادر اختصاصی سپاه) برایشان ثروت بادآورده ای بود، هرمنبعی مثل گاز و نفت، دلار و پوند و یورو، در حساب های خارجی اشان سرازیر می کرد، هر مرکزی مثل مخابرات در آن پول وپله کلانی برایشان داشته است – فرماندهان «خودی» سپاه دست روی آن گذاشته و ثروت مملکت را بلعیده اند.

این فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بیش از آن نیز در ربودن مناقصه های پردرآمد دولتی، حرص می زد ندو برای کسب امتیاز در حکومت ، با هم مسابقه گذاشته بودند، درربودن کارخانجات و شرکت های پرسود دولتی، خرید اموال بدون مزایده، غصب زمین های دولتی، تقسیم مقامات و مشاغل، در واقع مشغول تقسیم غنائم بوده اند حالا به قول مهدی کروبی این بخش از نیروهای مسلح ولایت فقیه (چون از عهده مدیریت و اداره همه آن چه تا به حال بلعیده بودند، برنیامدند و تخصص و جربزه آن را نیزنداشته اند) اکثر مناقصه ها و قراردادهای نیمه تمام را با صرف چند برابرهزینه معمولی، آنها را ساخته و یا با مبلغ هنگفتی به دلال های بازاری واگذار کرده اند.

سپاه یک سال است که با تقلب در انتخابات ریاست جمهوری و از گونی در آوردن احمدی نژاد ( با تمام افت و خیز ها و ضرر و زیان ها و لطماتی که به اقتصاد و زندگی و منافع مردم ما زده است ) باز هم در سر سوداهای دیگری ( مانند مال خود کردن شرکت اتوبوسرانی تهران ، تأسیسات پتروشمی ، بزرگراه شمال، متروی تهران و) را در سر دارد و فرماندهان سپاه باز هم بیشتر می طلبند و به قول معروف هنوز دو قورت و نیمشان باقی است.

می گویند حضرت سلیمان یک روز تمام جانوران چرنده و درنده و گزنده و خزنده را از ریز و درشت به ناهار میهمان کرده بود از جمله یک جفت قورباغه. آن دو از صبح که به جزیره حضرت سلیمان می رسند هرچه گوشت حیوانات و سبزیجات و خرت و پرت توی دهان آنها می ریزند قورت می دادند ولی باز می گفتند: یک قورت دیگر! بالاخره بعد از ظهر- که دیگرنیمی ازغذاها را آن دوتا قورباغه ی نر و ماده بلعیده بودند - ماموران غذا رسانی به حضرت سلیمان شاکی شدند و حضرت سلیمان از آن دو قورباغه پرسید :

- مگه جیره غذای شما چقدره؟

یکی از قورباغه ها گفت :

- قربان جیره ما سه قورته و ما تا به حال نیم قورت خورده ایم و دو قورت دیگر آن باقیه!

خدا عاقبت مملکت را با این اشتهای گزاف فرماندهان سپاه و ته تغاری آن بسیج بخیر کند! که به قول شاعر: چرا شکفته نباشم، خدا سبب ساز است! / دری که بنده ببندد، در دگرباز است /.!!