«یهودستیزی» یک اخلاق مذموم وارداتی و تحمیلی به جامعه ماست

این یهود ستیزی ازمجرای درگیری صدر اسلام با

یهودیان مدینه، فاشیسم فرانسوی و آلمانی تحصیل

کرده در اروپا و کمونیست های روسی است

سعید قاسمی نژاد

گزارش چندی پیش روزنامه دیلی تلگراف بار دیگر جلوه های زشت – از یک نوع اخلاقیات ناخوشایند که با کمال تأسف در جان و روح بخشی از هموطنان ما ریشه کرده است را – به نمایش گذاشت:

یهودستیزی ریشه کرده در عمق جان و روان بخش هایی از هموطنان ما.

«دیلی تلگراف» بر اساس سخنان «مهدی خزعلی » و نویسنده دیگری، داستانی پرداخته درباره ریشه های یهودی احمدی نژاد.

اصل ماجرا بر سر این است که نام فامیل احمدی نژاد «سبورچیان» بوده است و پس از مهاجرت خانواده اش از «ارادان» ( از روستاهای شهرستان گرمسار) به تهران این نام به «احمدی نژاد» تغییر یافته است و چنانکه جماعتی مدعیند سبورچیان فامیلی یهودی است.

اصل ماجرا چنانکه دیگران به تفصیل و تحقیق توضیح داده اند از بن غلط است. «سبور» واژه ای محلی است که گرچه به ریسندگی و بافندگی مربوط است اما ربطی به زبان عبری و شال یهودی ندارد. همین یافته ها و بافته ها اما در فضای مجازی و در فضای واقعی بهانه ای شد برای فوران شدید دگرباره بحث یهودستیزانه بخشی از هموطنان متعصب – که البته چنان که به نظر می رسد - «مدافع دموکراسی و حقوق بشر» هم هستند!؟

گویا حتی احمدی نژاد هم گماشته «صهیونیسم بین الملل»است و صهیونیسم هم امروزه روز نه تنها در ایران – که از این نظر برادران یهودستیز مشکل سیاسی و حقوقی ندارند – که در ممالک راقیه هم اسم رمز یهود ستیزی است؛ اگر «هولوکاست» برای اروپائیان مایه شرم و سرافکندگی و البته دردسر حقوقی است می توان «پشت پرده مخالفت با صهیونیسم» هرچه دل تنگ آدمی می خواهد نثار قوم یهود کرد.

از یاد نبرده ایم هر از گاهی این ور و آن ور مدارکی منتشر شده اند و می شوند که مدعی اند حتی هیتلر نیز خود تباری یهودی داشته است.

مسئله ساده است: هر چه نکبت هست زیر سر قوم یهود است!؟

حتی جنگ خانمان سوز جهانی و یهودستیزی و یهودکشی هیتلر نیز بخشی از نقشه «صهیونیسم بین الملل» برای اشغال فلسطین بوده است. داستانی که درباره احمدی نژاد کسانی به دنبال تکرار آن هستند نیز تکرار دگرباره همین تز مهوع است.

در زمان انقلاب و پس از آن کسانی مدعی بودند که کشتار میدان ژاله کار سربازان اسرائیلی بوده است یا اینکه آن رژیم پیشین که سیاست خارجی اش بر فلسطین محوری و یهودستیزی مبتنی نبود از بین رفته است و رژیمی بر سر کار است که اتفاقاً فلسطین محوری و یهودستیزی است و دشمنان یهودیان را هر جا که باشند و از هر دین و مرامی حلوا حلوا می کند.

جالب است در همین حکومتی که رئیس جمهورش خواهان محو اسرائیل می شود – و قاعدتاً منظور از محو اسرائیل ، محو خاک و زمین نیست بلکه محو ساکنانش است – و هولوکاست را افسانه خوانده بود و زعمای رژیم مدعی اند که هر چه تباهی است زیر سر یهودیهاست! یکی به زبان بی زبانی و با هزار رمز و ایما و با اشاره به سخن «مشایی»، مشاوراحمدی نژاد، مبنی بر دوستی با مردم اسرائیل – که گویا کفر مسلم است – همدستی دولت احمدی نژاد با صهیونیست ها برای تخفیف موقعیت ایران اسلامی به نفع« صهیونیست های غاصب» را مسلم می داند و آن دیگری مستقیماً می رود سر اصل مطلب و احمدی نژاد را« یهودی» می نامد.

تز همان تز است: هر چه تباهی است زیر سر یهودیها و «پروتکل پدران صهیون» است!

ما به حق از احمدی نژاد به خاطر دروغگوییهایش و جنایت هایش بیزاریم. تلاش عده ای برای سوق دادن نفرت از احمدی نژاد (که نفرت از بنیادگرایی اسلامی است) به نفرت از یهودیان چه دلیلی دارد؟

همین ماجرا درباره یازدهم سپتامبرهم تکرار شده است. قوم بربر خونخواره ای چند هزار نفر را دود کرده و به هوا فرستاده اند. عده ای اما گریبان یهودیان را رها نمی کنند که: نخیر یازده سپتامبر نیز کار شما بود! صرفنظر از اینکه یهود ستیزی خصیصه ای مذموم و ناپسندی است همچون دیگر انواع نژادپرستی، ولی یهودستیزی و فلسطین محوری کدام بخش از منافع ملی ما را تأمین کرده و می کند؟

در همان جنگ ایران با عراق که رزمندگان ایران از سی و چند کشور اسیر گرفتند آن اسرا مربوط به کدام کشورها بودند؟

در همین پنجاه سال اخیر درگیری های ما با کدام کشورها و اقوام بوده است و دوستی هامان با کدام؟ به تاریخ چند هزار ساله بهتر است اشاره ای نکنیم.

به راستی آیا امکان دارد روزی دوباره ما بتوانیم این «یهودستیزی» را که از سه مجرا آبیاری شده است – تاریخ اسلام و درگیری های صدر اسلام با یهودیان مدینه و اطراف . « فاشیسم فرانسوی و آلمانی»که هدیه نسل اول دانشجویان اعزامی به اروپا بود و «کمونیسم روسی» - که عمیقاً آمیخته با نفرت روس ها از قوم یهود بوده است – را از روح و جان مان بزداییم و سیاست خارجی مان را بر اساس منافع ملی مان به پیش بریم؟